بهار

 زمین سبز است، سبز سبز سبز، نسیم می وزد خنک، فضا معطر است به گل، باران مزه مزه می کند برگهای نازک را، زمین سبزتر می شود هر روز، بهار بوی زندگی را دوچندان کرده است، بهار اینجاست، بهاری دیگر است.
"مامان می زاری ی فشار محکم بهت بدم؟ آخه دلم ی حالیه برای تو..."
حال تو خوب باد دخترک نازنین من
بهار پشت بهار می آید، زمان در زودپز دنیا در گذر است برق و باد را رد می کند ، می تازد زمان، زمان کاری به نگاه های مادری به کودکانه های دخترش ندارد، راه خود را می رود بی آنکه به عقب نیم نگاهی اندازد با سرعت می رود، می گذرد... تا من از اتاقی به اتاق دیگری بروم  و چشم به تو اندازم زمان چنان سرعت گرفته که باید بنشینم دستهایت را بگیرم و نگاهت کنم و ببینم کی اینهمه وقت گذشته و تو را بزرگ تر کرده...
دلم گذر زمان را نمی خواهد با تو. دلم می خواد آهسته آهسته و جرئه به جرئه نگاهت کنم ، امان بده ای زمان امان بده بر روزهای مادرانه ام، بر لحظه های عاشقانه ام

بهارهای زندگیت برقرار دخترم...