یک رویارویی جدید

بی صدا و آرام وارد می شود، جای می دهد وجودش را، پر می کند فضا را ،عوض می کند بافته ها را ، تغییر می دهد کودکی ها را... بمب بی صدای دوسالگی.

دوسالگی که از راه می رسد، مهم نیست چقدر می دانی از کودکی های کودک دو ساله ات، مهم نیست چقدر همگام بوده ای با کودکت تا به امروز، دو سالگی که می آید خودش برای خودش قلمرو جدیدی بنا می کند، خودش برای خودش قوانین جدیدی وضع می کند، خودش برای خودش حکمرانی ی جدیدی وضع می کند، می شود کودکی در لباس حکمرانی قدر، زورگو، لجباز،فهیم، دانا، پر از پرسش های ریز و درشت، پر از تخیلات عجیب، پر از هنر، پر از هیاهو، پر از انرژی، پر از دانسته های مبهم، پر از لغات قلمبه، پر از فراز و نشیب، پر از دوست داشتنی های تازه، ... تو می مانی و یک دنیای تازه، یک رویارویی ی جدید، یک چالش متبحرانه که هرکجایش اشتباه کنی ممکن است همه چیز را جور دیگری رقم زند برای خودت و برای کودک دوساله ات در سال های دورتر.

دوسالگی می آید و من نگاه می کنم دستهای کوچکی را که توانمندتر شده اند، و کارهای بزرگتری را که این دست های کوچک را توان انجام آنهاست.

دوسالگی می آید و من هر لحظه  با یک تازه ی دیگری روبرو می شوم، دو سالگی ات از راه رسیده است و من تو را می نگرم، کودکی که انگار با همه چیزش نشانم می دهد بزرگتر شده است، بیشتر می داند و بیشتر می فهمد. دو سالگی ات از راه رسیده است و مرا به توانی مضاعف  به نسبت قبل دعوتم می کنی، توانی که از پس مهار و حفظ و هدایت انرژی های کودکانه ات برآیم آن هم تمام و کمال بدون نقص

توانم آرزوست...

دو سالگی ات از راه رسیده است و روزهای جدیدی پیش رو داریم من و تو. تو و دنیای پیش رو.

دوسالگی ات از راه رسیده است و  حس دست های حلقه شده ات به دور گردنم جور دیگری شده است انگار پر شده اند از درک لحظه ها، انگار یک جور درک فهیم درون دستهای کوچکت جای گرفته است، درک فهیم را این روزها در همه روزانه های تو می توان دید می توان حس کرد می توان با آن دلشاد شد می توان روی یک صندلی  نشست تو را نظاره کرد چای کمرنگی نوشید نفس عمیقی کشید لبخندی زد و خیال را راحت کرد که دخترک دوساله ی من قدری از این آرامش تو را درک می کند این نعمتی است که تو داری و نعمتی که برای من آمده است- درک وقایع-

انرژی ات مستدام. مادرانه های من پابرجا، روزهایمان شاد

یه نوشته لازم :مامان یه دوساله که باشی باید دلت را پر کنی از آرامش از صبر از تواضع