دلخوشی

همین که یک روز صبح صدایی، تو را از عمق آشفته خوابی بیرون کشد و  سر از پا نشناسی تا خودت را از جایت بلند کنی و هیجان آغوش سرچشمه صدا همچو نسیمی در موهایت بوزد و آرامت کند و نگاهت به نگاه چشمان نافذ براق کوچکی بی افتد که در اریکه ی کوچک خود نشسته و لبانش سراسر لبخند عاشقانه است و دستانش لبریز از انتظار آغوشت و صدایش که تکرار می کند " مامان جون بیدار شو صبح شده دلم برات تنگ شده"، همین یعنی زندگی، روز خوش خودش را امروز روانه ی خانه و کاشانه و زندگی و روز و حال و احوالت کرده، همین برای شروع یک روز با دنیایی از آرامش با دنیایی از خواستنی های جورواجور رنگی رنگی کافیست.

امروز من، اینگونه آغاز شد، پر از برکتی که صدای دلخوش تو نوازش داد روح و جانم را.

بدان که همین ها از تو برای پر کردن نیمه های خالی زندگی ام گاه می شود یک دنیا انگیزه .

پریای نازنینم، دخترک مو خرمایی من، یک وقت ها برای لحظه های ساعت زندگی ام می شوی یک دلخوشی بزرگ که ته دلم را آبیاری می کند می رویاند و سرشارم می کند برای زندگی . درست مثل احساسات کودکی هایم ، مثل انتظار سرخوش شب قبل از اردو...