شوق

 صدای آمدن هایت در کوچه پس کوچه های زندگی ی مان طنین خوش آهنگی رقم زده است که می شود با آن شوق را نواخت ،هیجان را مزه مزه کرد و جا م های لذت را پر و خالی نمود.

این روزها از لابلای مارپیچ های خاکستری رنگم تنها تو میگذری و اندیشه های رنگارنگی که برای زندگی بخشیدن به تو در میان آنها شکل می گیرند، بزرگ می شوند و تپیدن های قبلم را پر رمق تر می سازند.

آمدنت را در سکوت نظاره می کنم، تا روزی که خودت قصد آمدن کنی، کاسه های صبرم را هر روز بزرگتر انتخاب می کنم تا مبادا لبریز شود تا مبادا بی طاقتم کند.

شوق روزهای با تو بودن، گذر این روزهای دلتنگی را بر من آرامتر می سازد.

شوق لمس گونه های پاک تو روح تازه می دهد کهنه اشتیاق جا گرفته در گوشه گوشه از وجود من.