هیجان

پرده ها رو کنار زدم  تا روشنایی های خورشید که از صبح پشت پنجره منتظر نشسته بودن راهشون و  باز کنن و بیان بشینن توی خونه، گوشه پنجره رو باز کردم تا صدای بازی ی بچه های توی پارک با صدای بازی و  شادی تو ادغام شه و حس خوب زنده بودن دنیا رو دور بزنه گوشه گوشه ی خونه، چند تا شاخه ی گل رز سفید انداختم توی گلدون روی میز و شر شر پرش کردم از آب زلال و یه حبه قند هم واسه دلخوشی ی خودم که بلکه هم چند روز بیشتر میهمونمون باشن گذاشتم تنگ گلا، لباسای خشک شده رو یکی یکی روونه طبقه های خودشون کردم، قابلمه غذای کوچیکت رو  روی اجاق دائم چک می کردم و ... تو هم پا به پای من از این اتاق به اون اتاق از این گوشه به اون گوشه چ...

صدای شخصیت های بی سر و ته یه کارتون عجیب غریب، خونه رو پر کرده بود . یه نگاه به تو انداختم که چجوری با شور و هیجان به تی وی نگاه می کردی و ذوق زده شده بودی. واسم جالب بود یعنی چی داری می بینی که اینهمه دلت و شاد کرده هیجانت رو برانگیخته. دلم خواست یه لحظه دنیا رو از زاویه دید تو ببینم و توی موقعیت تو قرار بگیرم شاید منم اونجوری به راحتی مثله تو با یه کارتون ارتباط برقرار کنم، بخندم و دلم شاد شه و بچگی کنم. آروم نشستم کنارت، خودم و خم کردم، جمع کردم  و ارتفاعم رو با هر سختی که بود هم قد تو کردم... وای عجب دنیای عجیب غریبی... یه میز غول پیکر که با یه گلندون سیاه و بزرگ روی مرکزش دقیقن جلوی چشمام بود، ...

من و تو مست و دلشاد از بوی بهار پیچیده شده توی پارک، آواز می خوندیم و خنده کنان قدم می زدیم، از دور دو تا گنجشک رو  دیدم که توی چمنا نشستن، انگار اونا هم مست بهار دل به دل چمنای پارک داده بودن. یه عالمه به وجد اومدم که به تو نشونشون بدم، خیلی آروم  رفتم به سمت گنجشکا، هر لحظه نگران بودم با دیدن ما پرواز کنن و برن بالا بالاها و تو نتونی خوب تماشاشون کنی، من نزدیکتر می شدم و گنجشکا همچنان از جاشون تکون نمی خوردن! انگار ترسی به دلشون نمی نشست، سرعت کالسکه رو بیشتر کردم و با انگشت اونا رو بهت نشون دادم خیلی نزدیک شدیم، خیلی... اما گنجشکا بازم بدون پرواز روی زمین تو چمنا مونده بودن همین که اومدم وصف حال گنجشکا رو کنم...

                                       ...

آسمان شب گوشواره های خود را به تن کرده، می نوازد به چنگ نوای  آرام شبانه ی خود را با دست باد، می رقصاند موهای سیاه پریشانش را با ابر، چشم من به تماشای آسمان شب خیره، ذهن من درون تخت کوچک دخترک مانده... زنانگی های من تا عمق آسمان شب مرا بالا می برد، نوازشم می کند، یادآورم می کند موهایم را پریشان  شانه ها کنم، لبهایم را قرمز آتشین، جانم را  مملو از حسی دلنشین، عشقم را مزه مزه می کنم در آرامش این شب سیاه ... مادرانگی های من شب آرام می شوند آرام و بی صدا مملو از نگاه، دختر را درون تخت ، نفس های او چه پاک، کوک با نوای چنگ، مادرانه های من پای همین تخت کوچکش هر شب جان تا...

بوی عید داره سلولای مغزم رو قلقلک میده ، داره اون ته ته دلم و به لبخند وا می داره، داره من و شعف بارون می کنه.  بوی بهار همیشه من و  از همه افکارای منفی ای که یه مدت تو خودم ریخته بودم حسابی دور دور می کنه ، بهار یه  شاخه گل سفید می چینه و میزاره گوشه ی موهام و شبنم می ریزه روی پاهای برهنم و سوقم میده به سمت یه رودخونه ی آروم تا دستم و بسپارم به جاری ی رود و چشمام و ببندم و نفس عمیق بکشم و دونه دونه سلول جدید جایگزین کنم تو این فسیلا ی کهنه ی درونم. بهار من و خیلی دوست داره و می دونه وقتی میاد حال من و هوای من میشه حال و هوای ی دختربچه ی کوچولو ای که داره موهای عروسکش و شونه می زنه، واسه همین زودتر از م...

تق تق تق صدای چیه ... خدا اون بالا  نشسته داره دونه دونه رسم می کنه نظم زندگی ی مخلوقاتش و - سر وقت با حوصله ... هر روز میدونه چیکار کنه واسه ی فرشته ای که راهیش کرده این پایین، تا دل ببره از مامان و باباش، از دور و بریاش.. تا آسون تر کنه زندگی رو واسه ی فرشته هاش که یکیشون هم پریاست. خدای خوب و مهربون 11 اسفند ،خروس خون دم سحر یه دونه دندون داد به پریای نازنین ... حالا دیگه پریا آب که میخوره با لیوان، تق تق تق صدا می ده دل می بره از هممون. دندون دومی هم داره سر باز می کنه خدا رو شکر...     : با تشکر از مامانی که واست یه آش دندونی ی خوشمزه درست کردن عکسا: 18 اسفند خونه دوستت سوگند عزیز ...

تصور کن فرشته ی کوچکی را درون دستانت، تصور کن چشمان فرشته ی درون آغوشت را وقتی گره می خورد با نگاه تو، تصور کن فرشته ی کوچک مهربانی را که نگاهش  باز می دارد تو را از پلک برهم زدنی، تصور کن دخترک کوچکی که فرشته وار نگاهت می کند در سکوت، تصور کن حس و حال این دست و آغوش وقتی مادری ... تصور کن ... تصور کن در این لحظه ی غرق عشق و مادری، سکوت بر هم بشکند ... دخترک آرام و دلنشین حرفی زند... چه حالی می شوی... تصور کن چه عشقی تو را تا مرز عصیان می برد... تصور کن که وقتی مادری نخستین بار بشنود کودکش حرف می زند... تصور کن حال مرا... تصور کن تو شوق این لحظه ی ناب مرا... شب بود، ماه از آسمون بالا اومده بود، اسف...

  وقتی تقویم هر ماه، چهارم را نشانم می دهد دلم می لرزد هر بار، دلم می رقصد انگار... دخترکی دارم که ششمین ماه تقویم خانه را خط زد ... وقتی خورشید می تابد و زمینی را گرم بودنش می کند یعنی زندگی جاریست...  دخترکم شش ماه  است که خورشید شده ،تابیده، گرم کرده و جاری ساخته زندگی یمان را. پریای نازنیم بزرگ شدنت مبارک جان مادر خدا رو شکر که تو رو دارم  و می تونم قد کشیدن شاهکار خلقت رو به تماشا بنشینم، در آغوش بگیرم و لذت بودنش را ببرم شش ماهگی: وزن 7 کیلوگرم - قد 68     ...

خورشید تو را خوب می شناسد تو را خوب می داند انگار. خورشید را دیده ام گه گاه با تو بازی می کند و تو را که لبخند می زنی بر او و دستان کوچکت را بازی می دهی با سرانگشتان آفتاب. باز هم گوشه ای از پرده اتاق کنار رفته و  رقص نور به راه افتاده ... تو را نظاره می کنم که در تلاش برای گرفتن خورشیدی، برای گرفتن نوری که صورت زیبایت را گرم کرده و چشمان کودکانه ات را نیمه باز نگاه داشته... دستانت در تلاش برای لمس نور! و نور است که می رقصد درون دستان کوچک پریایی که چندی پیش همنشین بود با نور در آسمانی که اکنون خیلی دور است از او... نور می رقصد ، دستان کوچکت می رقصند، لبخند می زنی، مرا نگاه می کنی و نشانم می دهی بازی ی  هیجان انگیزی را ...